niedziela, 02 październik 2016 19:30

O funduszach typu hedge

Napisał
Oceń ten artykuł
(2 głosów)

Spis treści

Fundusze typu hedge są często określane mianem inwestycji alternatywnej, która ma charakter komplementarny w stosunku do tradycyjnych form inwestowania (akcji i obligacji). Mimo to badania empiryczne wskazują na możliwość potraktowania tej formy inwestowania jako substytucyjnej dla zwykłej inwestycji w akcje. Fundusze hedgingowe stanowią jeden z najszybciej rozwijających się segmentów rynku finansowego. Znaczna wielkość kapitału pozyskanego od inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych, dostęp do nowych technologii, relatywnie niska przejrzystość wzajemnych powiązań i składu portfela sprawia, że fundusze hedgingowe mają coraz większy wpływ na cały system finansowy i w praktyce nie są kontrolowane przez żadną instytucję nadzorującą rynek finansowy.

Czym jest fundusz hedgingowy?

Pojęcie hedge w nauce o finansach oznacza zawarcie transakcji mającej na celu ochronę przed niekorzystnymi wahaniami cen na rynku. Z definicji tej wynika że fundusz typu hedge powinien zajmować się strategiami inwestycyjnymi charakteryzującymi się niższym poziomem ryzyka. Mimo to obecnie wiele funduszy hedgingowych nie wpisuje się w pierwotną definicję, a empirycznym dowodem potwierdzającym tą tezę, może być kryzys finansowy w latach 2007-2009. Na dzień dzisiejszy stworzenie jednej uniwersalnej definicji, która poprawnie opisywałaby wszystkie tego typu instytucje jest zadaniem problematycznym.

Na początku lat pięćdziesiątych, fundusz hedgingowy różnił się od normalnego funduszu inwestycyjnego wykorzystaniem krótkiej sprzedaży oraz użyciem dźwigni finansowej. Krótkie pozycje umożliwiały osiągnięcie zysków podczas bessy - wtedy, gdy reszta instytucji działających na danym rynku ponosiła straty. Wykorzystanie dźwigni finansowej otwierało całkiem nowe możliwości w tworzeniu bardziej złożonych strategii inwestycyjnych, które pozwalają zwielokrotnić stosunkowo małe, ale bardziej prawdopodobne zyski, niż w przypadku zwykłej inwestycji w akcje. Za element charakterystyczny dla funduszy hedgingowych uważa się znaczący udział kapitałowy zarządzających danym podmiotem. Finansista William J. Crerend zdefiniował go jako "private partnership", w których współwłaściciel posiada dowolność w wyborze obszaru inwestycji i strategii, a w tym stopnia dźwigni finansowej, która w przypadku niektórych funduszy osiągnęła rekordowe poziomy (LTCM u szczytu swojej działalności wykorzystywał w pewnych strategiach dźwignię 1:500).

Niezwykle często udziały w funduszu hedgingowym są dostępne dla bardzo ściśle wyselekcjonowanej grupy inwestorów. Występują tu duże opłaty wstępne, a także ustalone minimalne kwoty inwestycji, które mogą wynosić 1 mln $. Stanowi to dość istotną barierę wejścia dla większości inwestorów indywidualnych. Obecnie „przemysł” funduszy hedgingowych nie jest w żaden sposób ograniczony lokalizacją inwestycji. Przeważająca cześć funduszy hedgingowych inwestuje posiadane środki na rynkach całego świata. Portfele funduszy typu hedge są bardzo zróżnicowane. W ich skład mogą wchodzić zarówno tradycyjne instrumenty – akcje, obligacje i bony – oraz inne aktywa, których tradycyjne fundusze inwestycyjne nie wykorzystują – waluty, instrumenty pochodne, klasyczne inwestycje alternatywne (towary, nieruchomości, dzieła sztuki itp.).

Strategie wykorzystywane przez hedgefunds mogą być niezgodne z prawem obowiązującym w części rozwiniętych krajów, dlatego pewna grupa tych instytucji otwiera swoje siedziby w tzw. centrach offshore . Dzięki temu żaden organ nadzorczy nie krępuje działań menedżerów funduszu, a skromne stawki podatkowe pozostawiają większość wypracowanych zysków w rękach zarządzających.

Znaczna część strategii inwestycyjnych bazuje na następujących koncepcjach inwestycyjnych:

  1. Transakcje bazujące na nieefektywności rynków (między innymi transakcje arbitrażowe).
  2. Strategie wykorzystujące kontrakty terminowe, opcje i inne bardziej skomplikowane instrumenty finansowe.
  3. „Trading” w oparciu o symetryczne instrumenty finansowe dające możliwość wykorzystania dużej dźwigni finansowej (futures, CFD, spread bettings itp.).
  4. Działalność na rynkach towarowych, walutowych oraz rynkach inwestycji alternatywnych (np. działa sztuki, monety i inne).
  5. Ekspansja na rynki wschodzące (emerging maerkets).
  6. Aktywny udział w fuzjach i przejęciach.

Ze względu na to, że niewiele regulacji prawnych obejmuje swoim zakresem sektor funduszy typu hedge, instytucje te można określić jako działające „na granicy rynku regulowanego” .


Prev Next »

Czytany 90965 razy Ostatnio zmieniany poniedziałek, 03 październik 2016 22:08

Skomentuj

Upewnij się, że zostały wprowadzone wszystkie wymagane informacje oznaczone gwiazdką (*). Kod HTML jest niedozwolony.