niedziela, 02 październik 2016 19:30

O funduszach typu hedge

Napisał
Oceń ten artykuł
(2 głosów)

Spis treści

Zarys historii funduszy typu hedge 

POCZĄTKI (1930-1939)

Pierwszym „prototyp” funduszu hedgingowego był model strategii inwestycyjnej przedstawiony przez Karla Karstena w książce „Scientific forecasting” opublikowanej w 1931 roku. Część tego dzieła jest próbą usystematyzowania zasad, którymi powinien się kierować zarządzający mający na celu osiągnięcie jak najwyższej stopy zwrotu bez względu na koniunkturę aktualnie panującą na rynku. Wiele narzędzi jakie opisał Karsten bazowało na modelach matematycznych i rachunku prawdopodobieństwa, natomiast w mniejszym stopniu wykorzystywane były metody znane współczesnym finansistom. Pierwsze książki napisane przez Karla Karstena były poświęcone tylko metodom ilościowym (np. ksiażka Charts and Graphs opublikowana w 1923 ) i nie były w żaden sposób powiązane z rynkami finansowymi. Autor pokazał, że przedstawione przez niego modele i strategie mogą dać dobre rezultaty ponieważ jeszcze przed publikacją „Scientific forecasting” sam założył fundusz (17 grudnia 1930), który przez pierwsze pół roku działalności osiągnął stopę zwrotu w wysokości 78%. Całość środków, którymi dysponował fundusz pochodziła od założyciela oraz jego bliskich znajomych. W rozrachunku rocznym fundusz zwiększył swój kapitał o 250%. Oprócz osiągnięcia ponadprzeciętnej stopy zwrotu, poziom zysku przez pierwszy rok działalności charakteryzował się trzema ciekawymi własnościami:

  1. Przez cały okres nie odnotowano żadnych pokaźnych strat. W najgorszym wypadku poziom kapitału funduszu pozostawał przez pewien okres na stałym poziomie.
  2. W pozostałych przypadkach fundusz przynosił bardzo duże zyski. W okresach tych trend wzrostowy był silny i stabilny.
  3. Zarówno wzrost i spadek wartości kapitałów funduszu nie były w żaden sposób związane z aktualnymi trendami na rynku kapitałowym.

Jedna ze strategii opisana przez Karla nazywała się „single-hedge”. Polegała na stworzeniu określonej grupy papierów wartościowych, a następnie zakupie określonej ilości akcji (od których oczekiwało się wzrostu) i jednoczesnej krótkiej sprzedaży takiej samej ilości (nominalnie) innych akcji (mających najgorsze perspektywy z całej grupy). Tego typu strategie dały podłoże pod utworzenie wyspecjalizowanych funduszy zajmujących się transakcjami zbliżonymi do arbitrażu, bazujących także na rachunku prawdopodobieństwa (statistical arbitrage fund). Na dzień dzisiejszy nie ma dostępu do źródeł zawierających wyniki funduszu w kolejnych latach, czy też opis dalszej historii całego przedsięwzięcia.

Jednym z powodów dla których w literaturze fundusz inwestycyjny Karla Karstena nie jest uznawany za pierwszy w historii fundusz hedgingowy może być cel jego utworzenia. Autor książki „Scientific forecasting” założył swoją firmę, aby znaleźć zastosowanie dla metod, które tworzył podczas pracy naukowej i jego pomysł nie przełożył się na założenie firmy, której celem byłoby generowanie zysku z pobierania prowizji pobieranej od klientów.


Czytany 90975 razy Ostatnio zmieniany poniedziałek, 03 październik 2016 22:08

Skomentuj

Upewnij się, że zostały wprowadzone wszystkie wymagane informacje oznaczone gwiazdką (*). Kod HTML jest niedozwolony.